അവള്
വാറ്മഴവില്ലിന് വറ്ണ്ണ ശോഭയോ തിങ്കള്ത്തെല്ലോ
വാരിളം പൂന്തൊത്തിലെ പൂന്തേനോ വരിവണ്ടോ
പാവമീപെണ്ണിന് അംഗപ്രത്യംഗ സ്തുതിക്കായി
തൂലിക നിരത്തുന്നു നിറങ്ങള് നിര്ലോഭാമായ്
ശക്തിയായ് തിടമ്പേററി പൂജകള് ചെയ്തെങ്കിലും
സതിയായ് പുകഴേററി സ്മാരകം തീറ്ത്തെന്നാലും
കേവലാനന്ദോപാധിയായ് വെറും നോക്കുത്തിയായ്-
കാലിലെ ചെരുപ്പായി വില്പ്പന ച്ചരക്കായി
നാരിയെ മാററീ ലോകം എങ്കിലും അവളാരെ---
ന്നാരറിയുന്നൂ ദൈവം കറുത്തോ, വെളുത്തിട്ടോ-
സ്വയമെരിഞ്ഞെപ്പോഴുംതന് കുടുംബശ്രീകോവിലില്
വിളക്കായ് എരിയുന്നോള് ഇരുളെല്ലാം വിഴുങ്ങുന്നോള്
ചന്ദനഗന്ധംപോലെ ആത്മാഭിമാനം കാക്കും
സന്തതിപരമ്പരയ്ക്കമ്മിഞ്ഞപ്പാലേകുവോള്.....
ഇന്ദുബാല...
No comments:
Post a Comment